Baklava wordt vooral verkocht in landen van de Balkan tot het Baklava shop near me-Oosten. In België en Nederland wordt het geserveerd als dessert in Griekse en Turkse restaurants.

De oorsprong van baklava is onduidelijk, verschillende groeperingen claimen de oorsprong van het dessert wat vaak leidt tot onderlinge discussies. Een van de theorieën gaat ervan uit dat de Assyriërs 800 v. Griekse kooplieden haalden het vervolgens naar Griekenland toe. Toentertijd bestond het uit een aantal broodlagen met walnoten ertussen en een toevoeging van honing, vervolgens werd het gebakken in hun primitieve houtovens. In De agri cultura, geschreven door Cato in het jaar 160 v.

Grieks gerecht beschreven dat bestaat uit gestapeld deeg gevuld met noten waarover honing wordt gegoten. Historici en linguïsten als Andrew Alby erkennen deze theorie. Door Turken wordt beweerd dat het gerecht Turks zou zijn en dat de overheersing door het Ottomaanse Rijk van Griekenland, Armenië en delen van het Midden-Oosten heeft geleid tot het claimen ervan door andere landen. De Turkse stad Gaziantep is beroemd vanwege deze specialiteit hoewel die pas in 1871 via Damascus naar Gaziantep is gebracht. In 2008 heeft het Turkse patentbureau een Geographical Indication Certificate voor “Antep Baklava” geregistreerd. Baklava bestaat uit laagjes filodeeg, dat op bladerdeeg lijkt, gevuld met gemalen stukjes noot, doorgaans walnoot of pistache, maar ook wel amandel.

Vaak wordt de baklava op een grote schaal gemaakt en vervolgens in kleine stukjes gesneden. Omdat de baklava erg zoet en vet is, is hij ook zeer machtig en calorierijk. Daarom wordt er vaak koffie bij gedronken en in de toeristische gebieden wordt de baklava met een bolletje ijs geserveerd. Er is ook een Tunesische variant van baklava.